Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

завяза́цца сов., в разн. знач. завяза́ться;

га́льштук сла́ба ~за́ўся — га́лстук сла́бо завяза́лся;

плод ~за́ўся — плод завяза́лся

завяза́ць I сов.

1. (узлом) завяза́ть;

з. вяро́ўку — завяза́ть верёвку;

з. га́льштук — завяза́ть га́лстук;

2. (надеть что-л., завязав концы) повяза́ть, завяза́ть;

з. ху́стку — повяза́ть (завяза́ть) плато́к;

3. (забинтовать) перевяза́ть;

з. па́лец — перевяза́ть па́лец;

4. (в узелок) заверну́ть;

з. гро́шы ў ху́стачку — заверну́ть де́ньги в плато́чек;

5. (связи и т.п.) завяза́ть;

з. перапі́ску — завяза́ть перепи́ску;

свет з. — свет заслони́ть; жизнь искове́ркать;

як з. — под са́мую завя́зку;

язы́к не завя́жашпосл. на чужо́й рото́к не наки́нешь плато́к

завяза́ць II несов. (застревать) завяза́ть; см. завя́знуць

завя́званне ср.

1. завя́зка ж., завя́зывание;

2. повя́зывание, завя́зывание;

3. перевя́зка ж., перевя́зывание;

4. завёртывание;

5. завя́зывание;

1-5 см. завя́зваць

завя́звацца несов.

1. в разн. знач. завя́зываться; см. завяза́цца;

2. страд. завя́зываться; повя́зываться; перевя́зываться; завёртываться; см. завя́зваць

завя́зваць несов.

1. (узлом) завя́зывать;

2. (надевать что-л., завязывая концы) повя́зывать, завя́зывать;

3. (бинтовать) перевя́зывать;

4. (в узелок) завёртывать;

5. (связи и т.п.) завя́зывать;

1-5 см. завяза́ць I

завя́зка ж.

1. (действие) завя́зка;

2. (в романе, пьесе и т.п.) завя́зка

завя́знуць сов. (застрять) завя́знуть;

з. у бало́це — завя́знуть в боло́те

за́вязь ж., бот. за́вязь

завя́лены завя́ленный

завялі́кі разг. великова́тый; сли́шком большо́й