Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напужа́ны напу́ганный

напужа́цца сов. напуга́ться

напужа́ць сов. напуга́ть

напу́льснік м. напу́льсник

на́пуск, -ку м., в разн. знач. на́пуск

напуска́нне ср. напуска́ние

напуска́цца несов., страд. напуска́ться; припуска́ться; см. напуска́ць I

напуска́ць I несов.

1. в разн. знач. напуска́ть; см. напусці́ць 1;

2. (прибавлять в размерах) припуска́ть

напуска́ць II сов. напусти́ть;

а́ў абы́-каго́ — напусти́л кого́ попа́ло

напускны́

1. с на́пуском;

а́я ко́фта — ко́фта с на́пуском;

2. напускно́й;

а́я весяло́сць — напускна́я весёлость

напусці́ць сов.

1. в разн. знач. напусти́ть;

н. ды́му — напусти́ть ды́му;

н. мух — напусти́ть мух;

н. суро́васць — напусти́ть суро́вость;

2. (прибавить в размерах) припусти́ть;

н. на швы — припусти́ть на швы