напуска́ць I несов.

1. в разн. знач. напуска́ть; см. напусці́ць 1;

2. (прибавлять в размерах) припуска́ть

напуска́ць II сов. напусти́ть;

а́ў абы́-каго́ — напусти́л кого́ попа́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)