Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

запалі́цца сов.

1. (загореться огнём) заже́чься;

і́лася святло́ — зажёгся свет;

2. воспали́ться;

рука́ мо́цна ~лі́лася — рука́ си́льно воспали́лась;

3. (приобрести запал) запали́ться;

конь ~лі́ўся — ло́шадь запали́лась;

4. перен., см. загарэ́цца 5

запалі́ць сов.

1. (заставить загореться) заже́чь; (лампу, фонарь и т.п. — ещё) засвети́ть;

з. ля́мпу — заже́чь (засвети́ть) ла́мпу;

з. электры́чнасць — заже́чь электри́чество;

2. (зажечь топливо) затопи́ть;

з. у пе́чы — затопи́ть печь;

3. перен. заже́чь, воодушеви́ть, воспламени́ть;

яго́ прамо́ва ~лі́ла слухачо́ў — его́ речь зажгла́ (воодушеви́ла, воспламени́ла) слу́шателей;

з. жада́нне — заже́чь жела́ние

запа́лка ж. спи́чка

запа́лкавы спи́чечный;

~вая фа́брыка — спи́чечная фа́брика

запало́нены

1. взя́тый в плен;

2. перен. пленённый;

1, 2 см. запалані́ць

запало́ханасць ж. запу́ганность

запало́ханы прич., прил. запу́ганный, устрашённый

запало́хаць сов. запуга́ть, устраши́ть

запало́хванне ср. запу́гивание, устраше́ние

запало́хвацца несов., страд. запу́гиваться, устраша́ться