заму́льваць несов. стира́ть хо́лку (спи́ну); см. заму́ляць 2
заму́ляцца сов. (о лошади) стере́ть хо́лку (спи́ну)
заму́ляць сов.
1. нача́ть тере́ть; нача́ть жать;
2. (о лошади) стере́ть хо́лку (спи́ну)
замурава́ны
1. в разн. знач. замуро́ванный;
2. перен., разг. замёрзший, покры́тый льдом;
1, 2 см. замурава́ць
замурава́цца сов.
1. в разн. знач. замурова́ться;
2. перен., разг. замёрзнуть, покры́ться льдом
замурава́ць сов.
1. в разн. знач. замурова́ть;
2. безл., перен., разг. замёрзнуть, покры́ться льдом;
во́кны ~ва́ла — о́кна замёрзли;
рэ́чку ~ва́ла — ре́чка покры́лась льдом
заму́рзаны разг.
1. запа́чканный, изма́занный, вы́мазанный;
2. покры́тый ды́мкой; см. заму́рзацца 2
заму́рзацца сов., разг.
1. (запачкать лицо) запа́чкаться, изма́заться, вы́мазаться;
2. покры́ться, заволо́чься ды́мкой;
пад ве́чар не́ба ~залася — под ве́чер не́бо покры́лось ды́мкой
заму́рзаць сов., разг. запа́чкать, изма́зать, вы́мазать, заму́рзать
заму́рзваць несов., разг. па́чкать, изма́зывать; см. заму́рзаць