закіса́нне ср.
1. закиса́ние; вскиса́ние; см. закіса́ць 1
закіса́ць несов.
1. закиса́ть; вскиса́ть;
2. перен., разг. закиса́ть;
1, 2 см. закі́снуць
закі́слены закислённый; см. закі́сліць
закіслі́ць сов. закисли́ть;
з. гле́бу — закисли́ть по́чву
закі́слы
1. заки́сший;
2. разг. сли́шком ки́слый
закісля́ць несов. закисля́ть; см. закіслі́ць
закі́снуць сов.
1. заки́снуть; вски́снуть;
це́ста ~сла — те́сто заки́сло (вски́сло);
2. перен., разг. заки́снуть;
з. у чатыро́х сце́нах — заки́снуть в четырёх стена́х
закітава́ны зама́занный; см. закітава́ць
закітава́ць сов. (стекло) зама́зать (оконной замазкой);
з. шы́бы — зама́зать око́нные стёкла
закіто́ваны, см. закітава́ны