наперакі́дваць сов., см. наперакіда́ць
напераклада́ць I сов. (во множестве) переложи́ть
напераклада́ць II сов. (во множестве) перевести́; см. перакла́сці II 1
наперакла́дваць сов., см. напераклада́ць I
наперако́р
1. нареч. напереко́р;
гавары́ць н. — говори́ть напереко́р;
2. предлог с дат. напереко́р;
н. стыхі́і — напереко́р стихи́и
наперако́с нареч.
1. ко́со (по отношению к чему-л.);
прыбі́ць пла́нку н. — приби́ть пла́нку ко́со;
2. перен. не так, как ну́жно, как бы сле́довало;
усё пайшло́ н. — всё пошло́ не так, как ну́жно (как бы сле́довало)
наперакру́чваць сов. (во множестве)
1. перекрути́ть;
2. перекрути́ть, переверте́ть;
3. изврати́ть; искази́ть;
1-3 см. перакруці́ць 1, 2, 8
напералі́к нареч. наперечёт
наперало́мваць, см. наперало́мліваць
наперало́мліваць сов. (во множестве) перелома́ть
напераме́нку нареч. попереме́нно