наперако́р
1. нареч. напереко́р;
гавары́ць н. — говори́ть напереко́р;
2. предлог с дат. напереко́р;
н. стыхі́і — напереко́р стихи́и
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)