Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

напераса́джваць сов. (во множестве) пересади́ть

наперастаўля́ць сов. (во множестве) переста́вить

наперахва́т нареч. вперехва́т, наперехва́т

напераця́гваць сов. (во множестве) перетяну́ть; перетащи́ть

напе́рснік I м. (часть упряжи) напе́рсник

напе́рснік II м., уст., лит. напе́рсник

напе́рсніца ж., уст., лит. напе́рсница

напе́рстаўка ж., бот. наперстя́нка

напе́рці сов., прост.

1. в разн. знач. напере́ть;

н. на дзве́ры — напере́ть на дверь;

у за́лу ~рла мно́га людзе́й — в зал напёрло мно́го люде́й;

2. (напихать) наби́ть

напе́рціся сов., прост.

1. (скопиться) напере́ться;

у ха́ту ~рлася мно́га людзе́й — в избу́ напёрлось мно́го люде́й;

2. напере́ться, нало́паться;

н. ка́шы — напере́ться (нало́паться) ка́ши

напе́рчаны напе́рченный