напе́рці сов., прост.
1. в разн. знач. напере́ть;
н. на дзве́ры — напере́ть на дверь;
у за́лу ~рла мно́га людзе́й — в зал напёрло мно́го люде́й;
2. (напихать) наби́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)