заме́ннік м., спец. замени́тель
заме́нны
1. заменя́емый;
~нная дэта́ль — заменя́емая дета́ль;
2. (восполнимый) замени́мый;
~нныя стра́ты — замени́мые поте́ри
заме́ньвацца несов.
1. (вещами случайно) обме́ниваться;
2. страд. заменя́ться; возмеща́ться; обме́ниваться; см. заме́ньваць
заме́ньваць несов.
1. в разн. знач. заменя́ть; (недостающее — ещё) возмеща́ть;
2. (вещи случайно) обме́нивать;
1, 2 см. замяні́ць
заме́р I, -ру м., спец. (обмер) заме́р
заме́р II, -ру м., разг.
1. чаще мн. (козни) за́мыслы;
варо́жыя ~ры — вражде́бные за́мыслы;
2. посяга́тельство ср.;
3. см. наме́р
заме́раны спец. заме́ренный; см. заме́раць
заме́раць сов., спец. заме́рить;
з. пляцо́ўку — заме́рить площа́дку;
з. выпрацо́ўку — заме́рить вы́работку
заме́рванне ср., спец. заме́р м., заме́рка ж.; см. заме́рваць
заме́рвацца I несов., страд. заме́риваться; см. заме́рваць
заме́рвацца II несов., разг., см. наме́рвацца I
заме́рваць несов., спец. заме́ривать; см. заме́раць