Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

заке́ўзацца сов., обл. замусо́литься, замара́ться

заке́ўзаць сов., обл. замусо́лить, замара́ть

заке́шкацца сов., разг. завози́ться, задержа́ться

заківа́цца сов. заколеба́ться, зашата́ться

заківа́ць сов.

1. закача́ть; закива́ть;

2. (раскачивая, заколебать) зашага́ть

закігі́каць сов., разг. (о чибисе) закрича́ть

за́кід, -ду м.

1. забра́сывание ср.;

з. блясны́ — забра́сывание блесны́;

2. перен. упрёк, уко́р;

зрабі́ць з. — (каму) упрекну́ть, укори́ть (кого)

закі́даны

1. забро́санный, заки́данный; зава́ленный;

2. перен. забро́санный;

3. заморённый;

1-3 см. закі́даць

закіда́цца несов.

1. заки́дываться;

2. теря́ться;

3. (принимать другое положение) заки́дываться; (о голове — еще) запроки́дываться;

1-3 см. закі́нуцца;

4. страд. забра́сываться; заки́дываться; зашвы́риваться; запроки́дываться; см. закіда́ць 1, 3-5

закіда́ць несов.

1. (бросать куда-л. далеко или за что) забра́сывать, заки́дывать; зашвы́ривать;

2. теря́ть;

3. (придавать другое положение) заки́дывать; (голову — ещё) запроки́дывать;

4. (оставлять без внимания) забра́сывать;

5. разг. (завозить, доставлять куда-л.) забра́сывать;

6. (выражать кому-л. неодобрение) упрека́ть, ста́вить в вину́;

1-6 см. закі́нуць