Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

забу́рвацца I несов., страд., разг. обру́шиваться, зава́ливаться

забу́рвацца II несов., страд., горн. забу́риваться

забу́рваць I несов., разг. обру́шивать, зава́ливать

забу́рваць II несов., горн. забу́ривать

забуркава́ць сов., прям., перен. заворкова́ть

забурлі́ць сов.

1. прям., перен. забурли́ть;

2. перен. заигра́ть

забуртава́ны с.-х. забурто́ванный

забуртава́ць сов., с.-х. забуртова́ть

забурто́ваны, см. забуртава́ны

забурто́ўвацца несов., страд., с.-х. забурто́вываться

забурто́ўваць несов., с.-х. забурто́вывать

забурча́ць сов.

1. зарыча́ть, заворча́ть, заурча́ть;

мядзве́дзь ~ча́ў — медве́дь зарыча́л (заворча́л, заурча́л);

2. разг., неодобр. (невнятно сердито заговорить) заворча́ть, забурча́ть, забрюзжа́ть;

3. безл. забурча́ть, заурча́ть;

а́ла ў жываце́ — забурча́ло (заурча́ло) в животе́