зама́х, -ху м.
1. покуше́ние ср.;
з. на жыццё — покуше́ние на жизнь;
2. (попытка присвоить что-л.) покуше́ние ср., посяга́тельство ср.;
з. на спа́дчыну — посяга́тельство (покуше́ние) на насле́дство;
3. зама́х
замаха́ць сов.
1. (начать махать) замаха́ть;
2. (начать двигать из стороны в сторону чем-л.) замаха́ть, закача́ть, замота́ть; заболта́ть
зама́хванне ср. зама́хивание, зама́х м.; см. зама́хвацца 1
зама́хвацца несов.
1. (чым) зама́хиваться, заноси́ть (что);
2. перен. (проявлять размах) зама́хиваться, разма́хиваться;
3. перен. посяга́ть;
1-3 см. замахну́цца
зама́хваць несов. зама́хивать; см. замахну́ць
замахну́цца сов.
1. (чым) замахну́ться, занести́ (что);
з. сяке́рай — замахну́ться топоро́м; занести́ топо́р;
2. перен. (проявить размах) замахну́ться, размахну́ться;
3. перен. посягну́ть;
з. на чужу́ю маёмасць — посягну́ть на чужо́е иму́щество
замахну́ць сов. замахну́ть;
з. руко́й — замахну́ть руко́й;
з. па́лку — замахну́ть па́лку
замацава́льнік м., спец. закрепи́тель
замацава́льны закрепи́тельный
замацава́нне ср., в разн. знач. закрепле́ние; упроче́ние; см. замацава́ць