Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закурэ́лы закопте́лый, закопте́вший

закурэ́цца сов.

1. задыми́ться;

на пажа́рніку адзе́жа ~рэ́лася — на пожа́рнике оде́жда задыми́лась;

2. (подняться столбом) зави́хри́ться;

пыл ~рэ́ўся — пыль зави́хри́лась

закурэ́ць сов.

1. (начать испускать копоть, дым) закопти́ть, задыми́ть, нача́ть копти́ть, нача́ть дыми́ть;

2. закопте́ть, закопти́ться;

3. (о пыли) подня́ться столбо́м

закуса́ны разг. заку́санный; загры́зенный; зае́денный; см. закуса́ць 1

закуса́ць сов., разг.

1. (замучить укусами) закуса́ть; загры́зть; (о насекомом — ещё) зае́сть;

2. (начать кусать) закуса́ть

заку́сачная ж., сущ. заку́сочная

заку́сачны заку́сочный

заку́сванне I ср. заку́сывание; см. заку́сваць I

заку́сванне II ср. заку́сывание, заеда́ние; см. заку́сваць II

заку́свацца несов., страд. заку́сываться; см. заку́сваць I

заку́сваць I несов. (зажимать зубами) заку́сывать

заку́сваць II несов. (заедать выпитое, съеденное) заку́сывать, заеда́ть