Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

затупля́ць несов. затупля́ть

затуры́ць сов., прост. загна́ть

затуха́нне ср.

1. затуха́ние, погаса́ние; угаса́ние;

2. перен. затуха́ние;

1, 2 см. затуха́ць

затуха́ць несов.

1. (переставать гореть) затуха́ть, погаса́ть; загаса́ть; угаса́ть;

2. перен. (утихать, прекращаться) затуха́ть; см. зату́хнуць 2

затуха́ючы

1. прил., физ. затуха́ющий;

2. деепр. затуха́я

зату́хлы, см. пату́хлы

зату́хнуць сов.

1. (перестать гореть) зату́хнуть, пога́снуть, зага́снуть; уга́снуть;

2. перен. (утихнуть, прекратиться) зату́хнуть;

радыёхвалі ~хлі — радиово́лны зату́хли

затушава́ны прям., перен. затушёванный

затушава́цца сов., прям., перен. затушева́ться

затушава́ць сов., прям., перен. затушева́ть