заслі́ніць сов. заслюни́ть, заслюня́вить; замусо́лить
заслі́ньвацца несов., возвр., страд. заслю́ниваться; замусо́ливаться
заслі́ньваць несов. заслю́нивать; замусо́ливать
засло́н I м., обл. скаме́йка ж., скамья́ ж. (домашняя, переносная)
засло́н II, -ну м., воен. засло́н
засло́на ж.
1. (что-л. заслоняющее) заве́са, пелена́;
дымава́я з. — воен. дымова́я заве́са;
з. тума́ну — пелена́ тума́на;
2. театр. за́навес м.;
○ агнява́я з. — огнева́я заве́са;
◊ з. з вачэ́й упа́ла — пелена́ с глаз упа́ла;
прыўзня́ць ~ну — приоткры́ть за́навес
засло́нены
1. в разн. знач. заслонённый; закры́тый;
2. закры́тый засло́нкой;
3. перен. заслонённый;
1-3 см. заслані́ць 1-3
засло́нка ж., см. за́сланка
засло́нчык м., обл., уменьш. скаме́ечка ж. (домашняя, переносная)
заслу́га ж. заслу́га;
~гі пе́рад наву́кай — заслу́ги пе́ред нау́кой;
гэ́та не мая́ з. — э́то не моя́ заслу́га;
◊ па ~гах — по заслу́гам, за де́ло;
ста́віць сабе́ ў ~гу — ста́вить себе́ в заслу́гу;
па ~гах і запла́та — посл. по заслу́гам и пла́та
заслуго́ўваць несов. заслу́живать; см. заслужы́ць 1