Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закле́йка ж., разг., в разн. знач. закле́йка

заклеймава́ны

1. заклеймённый; затаврённый;

2. перен. заклеймённый;

1, 2 см. заклеймава́ць

заклеймава́ць сов.

1. (поставить клеймо) заклейми́ть; (животное — ещё) затаври́ть;

2. перен. заклейми́ть

заклеката́ць сов.

1. (о птицах) заклекота́ть;

бу́сел ~та́ўа́ист заклекота́л;

2. (забурлить, с шумом закипеть) заклокота́ть;

а́ла вада́ ў прато́цы — заклокота́ла вода́ в прото́ке

заклён, -ну м., см. закля́цце

заклёпаны, см. закляпа́ны

заклёпачны заклёпочный

заклёпванне ср. (действие) заклёпка ж.

заклёпвацца несов., страд. заклёпываться

заклёпваць несов. заклёпывать