Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накало́цца сов.

1. наколо́ться;

н. на шпі́льку — наколо́ться на була́вку;

2. (поколоть вдоволь) наколо́ться;

3. надколо́ться; надтре́снуться;

гарбу́з ~ло́ўся — ты́ква надколо́лась (надтре́снулась)

накало́ць сов.

1. в разн. знач. наколо́ть;

н. дроў — наколо́ть дров;

н. свіне́й — наколо́ть свине́й;

н. значо́к — наколо́ть значо́к;

н. узо́р — наколо́ть узо́р;

2. надколо́ть;

н. пале́на — надколо́ть поле́но

накало́чаны разг.

1. натрясённый;

2. намоло́ченный;

3. набо́лтанный;

1-3 см. накалаці́ць

накало́чваць несов., разг.

1. натряса́ть;

2. намола́чивать;

3. наба́лтывать;

1-3 см. накалаці́ць

накалупа́ны наковы́рянный; наколу́панный

накалупа́ць сов., разг. наковыря́ть; наколупа́ть

накалу́пваць несов., см. накалу́пліваць

накалу́пліваць несов., разг. наковы́ривать; наколу́пывать

накалыха́цца сов. (вдоволь покачаться) накача́ться

накама́ндавацца сов., разг. накома́ндоваться