накало́ць сов.

1. в разн. знач. наколо́ть;

н. дроў — наколо́ть дров;

н. свіне́й — наколо́ть свине́й;

н. значо́к — наколо́ть значо́к;

н. узо́р — наколо́ть узо́р;

2. надколо́ть;

н. пале́на — надколо́ть поле́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)