зату́лены закры́тый, прикры́тый; см. затулі́ць
затулі́цца сов., разг.
1. закры́ться;
з. ад ве́тру — закры́ться от ве́тра;
2. (за каго, што, у што) спря́таться; укры́ться (за кого, что);
з. за дрэ́ва — спря́таться за де́рево
затулі́ць сов. закры́ть, прикры́ть;
з. рот руко́й — закры́ть рот руко́й;
з. дзі́рку — закры́ть (прикры́ть) дыру́
зату́львацца несов., разг.
1. закрыва́ться;
2. (за каго, што, у што) пря́таться; укрыва́ться (за кого, что);
1, 2 см. затулі́цца;
3. страд. закрыва́ться, прикрыва́ться; см. зату́льваць
зату́льваць несов. закрыва́ть, прикрыва́ть; см. затулі́ць
затуля́цца несов., см. зату́львацца
затуля́ць несов., см. зату́льваць
затума́нены прям., перен. затума́ненный; см. затума́ніць
затума́ніцца сов., прям., перен. затума́ниться;
даль ~нілася — даль затума́нилась;
во́чы ~ніліся — глаза́ затума́нились;
свядо́масць ~нілася — созна́ние затума́нилось
затума́ніць сов., прям., перен. затума́нить;
выпарэ́нні ~нілі гарызо́нт — испаре́ния затума́нили горизо́нт;
слёзы ~нілі по́зірк — слёзы затума́нили взгляд;
віно́ ~ніла галаву́ — вино́ затума́нило го́лову;
з. сэнс — затума́нить смысл;
◊ з. во́чы — затума́нить глаза́;
з. мазгі́ — заморо́чить го́лову