Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

задубе́ць сов., разг.

1. (стать жёстким, твёрдым) задубе́ть, задубене́ть;

2. (сильно озябнуть) закочене́ть;

е́лі но́гі на маро́зе — закочене́ли но́ги на моро́зе

задубяне́лы разг., см. задубе́лы

задубяне́ць сов., разг., см. задубе́ць

задува́нне ср., тех. задува́ние; см. задува́ць

задува́цца несов., страд., тех. задува́ться; см. задува́ць

задува́ць несов., тех. задува́ть; см. заду́ць

задудзе́ць сов. (начать дудеть) задуде́ть

задуду́каць сов., прост. нача́ть негро́мко разгова́ривать

заду́жа нареч. сли́шком, чрезме́рно

заду́ма ж., в разн. знач. за́мысел м.;

я адра́зу разгада́ў яго́ ~му — я сра́зу разгада́л его́ за́мысел;

з. рама́на — за́мысел рома́на