Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

закаўра́шны порт. обшла́жный

закаха́на нареч. влюблённо

закаха́насць ж. влюблённость, увлече́ние ср.

закаха́ная

1. (у каго) влюблённая, неравнодушная (к кому);

2. в знач. сущ. влюблённая

закаха́ны

1. (у каго) влюблённый, неравноду́шный (к кому);

2. в знач. сущ. влюблённый

закаха́цца сов. (у каго) влюби́ться, увле́чься (кем);

з. па ву́шы — влюби́ться по́ уши

закаха́ць сов., разг. влюби́ть

закаці́цца сов., в разн. знач. закати́ться; (оказаться внутри чего-л. — ещё) вкати́ться; (удалиться, исчезнуть куда-л. — ещё) укати́ться;

мяч ~ці́ўся ў варо́ты — мяч закати́лся (вкати́лся) в воро́та;

шар ~ці́ўся за ры́су — шар закати́лся (укати́лся) за черту́;

клубо́к не́куды ~ці́ўся — клубо́к куда́-то закати́лся (укати́лся);

со́нца ~ці́лася за лес — со́лнце закати́лось за лес;

яго́ сла́ва ~ці́лася — его́ сла́ва закати́лась

закаці́ць сов., в разн. знач. закати́ть; (катя, поместить внутрь чего-л. — ещё) вкати́ть; (удалить куда-л. — ещё) укати́ть;

з. калёсы ў вазо́ўню — закати́ть (вкати́ть) теле́гу в сара́й;

з. мяч за варо́ты — закати́ть (укати́ть) мяч за воро́та;

кацяня́і́ла куды́сьці клубо́к — котёнок закати́л (укати́л) куда́-то клубо́к;

з. сцэ́ну — закати́ть сце́ну;

з. апляву́ху — закати́ть пощёчину;

з. во́чы — закати́ть глаза́

закача́ны зака́танный; см. закача́ць