закаране́ласць ж. закорене́лость
закаране́лы
1. закорене́лый;
~лая хваро́ба — закорене́лая боле́знь;
2. (неисправимый) закорене́лый, матёрый;
з. во́раг — закорене́лый (матёрый) враг
закаране́ць сов. закорене́ть, заматере́ть
зака́рваць несов. загрязня́ться; (затвердевать) засыха́ть; (о глазах и т.п. — ещё) залипа́ть; см. закарэ́ць
закаркава́ны заку́поренный, уку́поренный
закаркава́цца сов. заку́пориться, уку́пориться
закаркава́ць сов. (пробкой) заку́порить, уку́порить
зака́ркаць сов., прям., перен. зака́ркать; прока́ркать
закарко́ваны, см. закаркава́ны
закарко́вачны уку́порочный