заме́р I, -ру м., спец. (обмер) заме́р
заме́р II, -ру м., разг.
1. чаще мн. (козни) за́мыслы;
варо́жыя ~ры — вражде́бные за́мыслы;
2. посяга́тельство ср.;
3. см. наме́р
заме́раны спец. заме́ренный; см. заме́раць
заме́раць сов., спец. заме́рить;
з. пляцо́ўку — заме́рить площа́дку;
з. выпрацо́ўку — заме́рить вы́работку
заме́рванне ср., спец. заме́р м., заме́рка ж.; см. заме́рваць
заме́рвацца I несов., страд. заме́риваться; см. заме́рваць
заме́рвацца II несов., разг., см. наме́рвацца I
заме́рваць несов., спец. заме́ривать; см. заме́раць
заме́рзнуць сов.
1. (покрыться льдом, превратиться в лёд) замёрзнуть;
вада́ ~зла — вода́ замёрзла;
рэ́чка ~зла — река́ замёрзла;
2. разг., см. зме́рзнуць 1, 2
заме́рці сов., в разн. знач. замере́ть; (оцепенеть — ещё) обмере́ть;
з. ад жа́ху — замере́ть (обмере́ть) от у́жаса;
вартавы́ замёр — часово́й за́мер;
но́ччу жыццё ў го́радзе ~рла — но́чью жизнь в го́роде замерла́;
сло́ва ~рла на ву́снах — сло́во за́мерло на уста́х;
гул замёр — звук за́мер
заме́рыцца сов., разг., см. наме́рыцца