закаба́львацца несов., возвр., страд. закабаля́ться; см. закабалі́цца, закаба́льваць
закаба́льваць несов. закабаля́ть
закабаля́цца несов., возвр., страд., см. закаба́львацца
закабаля́ць несов., см. закаба́льваць
закаблу́к, -ка́ м. сапож. за́дник
закава́ны в разн. знач. зако́ванный; см. закава́ць
закава́ць сов., в разн. знач. закова́ть;
з. у кайда́ны́ — закова́ть в кандалы́;
з. капы́т — закова́ть копы́то;
маро́з ~ва́ў раку́ — моро́з закова́л ре́ку
закаву́лак, -лка м. закоу́лок
закавы́ка ж., разг. (помеха, препятствие в каком-л. деле) закавы́чка, закорю́чка, заковы́рка, закавы́ка
закавы́рысты разг. заковы́ристый; замыслова́тый