наско́лваць сов. (во множестве) сколо́ть; см. скало́ць II 1
наско́чваць сов. (во множестве) скати́ть
наско́чыць сов.
1. (натолкнуться на ходу) наскочи́ть;
2. наскочи́ть, наткну́ться, нарва́ться;
н. на непрые́мную сцэ́ну — наскочи́ть (нарва́ться) на неприя́тную сце́ну;
не на таго́ ~чыў — разг. не на того́ нарва́лся;
3. (напасть) наскочи́ть;
4. (внезапно прийти) нагря́нуть
наскраба́цца несов., страд. наска́бливаться; наскреба́ться; начища́ться; см. наскраба́ць
наскраба́ць несов.
1. наска́бливать, наскреба́ть;
2. (моркови и т.п.) начища́ть;
3. перен., разг. (с трудом собирать) наскреба́ть;
1-3 см. наскрэ́бці
наскро́зь нареч., прям., перен. наскво́зь;
ку́ля прабі́ла сцяну́ н. — пу́ля проби́ла сте́ну наскво́зь;
◊ ба́чыць н. (навы́лет) — (каго) ви́деть наскво́зь (кого)
наскру́чваць сов. (во множестве)
1. свить; скрути́ть;
2. ската́ть, сверну́ть; скрути́ть;
3. свинти́ть, отвинти́ть;
1-3 см. скруці́ць 1-3
наскрыля́ць сов., обл. наре́зать (ло́мтиками)
наскрэ́бвацца несов., см. наскраба́цца
наскрэ́бваць несов., см. наскраба́ць