наско́чыць сов.

1. (натолкнуться на ходу) наскочи́ть;

2. наскочи́ть, наткну́ться, нарва́ться;

н. на непрые́мную сцэ́ну — наскочи́ть (нарва́ться) на неприя́тную сце́ну;

не на таго́ ~чыўразг. не на того́ нарва́лся;

3. (напасть) наскочи́ть;

4. (внезапно прийти) нагря́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)