наду́мваць несов. наду́мывать
надуры́ць сов. (что) задури́ть;
н. галаву́ — задури́ть го́лову
надурэ́цца сов., разг. нашали́ться, набалова́ться; нарезви́ться
наду́шаны I наду́шенный, нада́вленный; см. надушы́ць I
наду́шаны II прич. наду́шенный, надушённый; см. надушы́ць II
надушы́цца сов. (духами) надуши́ться
надушы́ць I сов., разг.
1. на-души́ть, намя́ть;
н. я́гад — надуши́ть (намя́ть) я́год;
2. (умертвить, раздавить много кого-л.) надуши́ть, надави́ть;
н. мух — надуши́ть (надави́ть) мух
надушы́ць II сов. (духами) надуши́ть
на́дфіль м., тех. на́дфиль
надхво́сце ср. надхво́стье
надхма́р’е ср. зао́блачная высь; поднебе́сье;
◊ луна́ць у ~р’і — вита́ть в облака́х