Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

накіпе́ць сов., прям., перен. накипе́ть;

у ча́йніку мно́га ~пе́ла — в ча́йнике мно́го накипе́ло;

сказа́ць усё, што на сэ́рцы ~пе́ла — сказа́ть всё, что на се́рдце накипе́ло

накіпны́ спец. накипно́й

накіпяці́ць сов. накипяти́ть

накіпячо́ны накипячённый

накірава́насць ж.

1. напра́вленность;

2. устремлённость;

н. у бу́дучыню — устремлённость в бу́дущее

накірава́нне ср.

1. направле́ние;

2. наставле́ние;

3. направле́ние; обраще́ние;

1-3 см. накірава́ць;

4. (документ) направле́ние

накірава́ны

1. в разн. знач. напра́вленный;

2. наста́вленный;

3. напра́вленный, устремлённый, обращённый;

1-3 см. накірава́ць

накірава́цца сов.

1. напра́виться; после́довать;

н. на куро́рт — напра́виться на куро́рт;

я ~ва́ўся за ім — я напра́вился (после́довал) за ним;

2. устреми́ться, обрати́ться;

ко́нніца ~ва́лася на во́рага — ко́нница устреми́лась на врага́;

усе́ по́зіркі ~ва́ліся на яго́ — все взо́ры устреми́лись (обрати́лись) к нему́;

3. напра́виться, уйти́, удали́ться;

н. ў свой пако́й — напра́виться (уйти́, удали́ться) в свою́ ко́мнату

накірава́ць сов.

1. в разн. знач. напра́вить;

н. ка́тэр да бе́рага — напра́вить ка́тер к бе́регу;

н. да дырэ́ктара — напра́вить к дире́ктору;

н. на рабо́ту — напра́вить на рабо́ту;

н. збро́ю на во́рага — напра́вить ору́жие на врага́;

2. (научить) наста́вить;

н. на пра́вільны шлях — наста́вить на ве́рный путь;

3. напра́вить, устреми́ть; обрати́ть;

н. та́нкі на во́рага — напра́вить (устреми́ть) та́нки на врага́;

н. по́зірк — напра́вить (устреми́ть, обрати́ть) взор

накіро́ўванне ср. направле́ние; см. накіро́ўваць 1