зару́біна ж., разг. зару́бка, засе́чка, зару́бина
зарубі́ць I сов., порт. подруби́ть; обруби́ть;
з. ху́стку — подруби́ть (обруби́ть) плато́к
зарубі́ць II сов. (сделать зарубку) заруби́ть, засе́чь, затеса́ть;
2. горн. заруби́ть, вы́рубить;
з. пласт ву́галю — заруби́ть (вы́рубить) пласт у́гля́;
◊ з. (сабе́) на но́се — заруби́ть (себе́) на носу́
зару́бка I ж., порт. подру́бка, обру́бка
зару́бка II ж.
1. (метка, выемка) зару́бка, засе́чка, затёс м.;
2. зару́бка, вы́рубка
зару́блены I порт. подру́бленный, обру́бленный; см. зарубі́ць I
зару́блены II
1. зару́бленный;
2. горн. зару́бленный, вы́рубленный;
1, 2 см. зарубі́ць II
зару́бліванне I ср., порт. обру́бка ж., подру́бка ж.; см. зару́бліваць I
зару́бліванне II ср.
1. зару́бка ж., засе́чка ж.;
2. горн. заруба́ние, выруба́ние;
1, 2 см. зару́бліваць II
зару́блівацца I несов., страд., порт. подруба́ться, обруба́ться; см. зару́бліваць I
зару́блівацца II несов., страд. заруба́ться, засека́ться; выруба́ться; см. зару́бліваць II
зару́бліваць I несов., порт. подруба́ть, обруба́ть; см. зарубі́ць I
зару́бліваць II несов.
1. (делать зарубку) заруба́ть, засека́ть;
2. горн. заруба́ть, выруба́ть;
1, 2 см. зарубі́ць II
зарубцава́нне ср., мед. зарубцева́ние
зарубцава́ны мед. зарубцо́ванный
зарубцава́цца сов. зарубцева́ться