загаро́да ж., спец.
1. загражде́ние ср.;
драцяна́я з. — про́волочное загражде́ние;
мі́нныя ~ды — ми́нные загражде́ния;
2. загоро́дка
загаро́джаны
1. загоро́женный; заслонённый; ограждённый; заграждённый, преграждённый;
2. разг. зало́мленный;
1, 2 см. загарадзі́ць
загаро́джванне ср. загора́живание; огражде́ние; загражде́ние, прегражде́ние; см. загаро́джваць 1
загаро́джвацца несов.
1. в разн. знач. загора́живаться; (закрываться — ещё) заслоня́ться; см. загарадзі́цца;
2. страд. загора́живаться; заслоня́ться; огражда́ться; загражда́ться, прегражда́ться; см. загаро́джваць 1
загаро́джваць несов.
1. в разн. знач. загора́живать; (закрывать собой — ещё) заслоня́ть; (отделять от окружающего — ещё) огражда́ть; (создавать преграду — ещё) загражда́ть, прегражда́ть;
2. разг. (цену) зала́мывать;
1, 2 см. загарадзі́ць
загаро́дка ж., см. за́гарадка
загарпу́нены загарпу́ненный
загарпу́ніць сов. загарпу́нить
загарпу́ньваць несов. загарпу́нивать
загартава́насць ж., в разн. знач. закалённость