Verbum

bound

I [baʊnd]

1.

v., p.t. and p.p. of bind

2.

adj.

1) перапле́цены, сшы́ты

a bound book — перапле́ценая кні́га

2) зьвя́заны, абавя́заны; зму́шаны

to be bound by one’s promise — быць зьвя́заным абяца́ньнем

3) informal рашу́чы, станаўкі́

to be bound to go — нава́жыцца ісьці́

•

- bound up in

- bound up with

II [baʊnd]

1.

v.i.

1) падско́кваць; скака́ць, бе́гчы по́дскакам

2) адбіва́цца, адско́кваць

2.

v.t.

падбіва́ць (напр. мя́чык)

3.

n.

адско́к -у m., скачо́к упе́рад; падско́к -у m.

With one bound the deer went into the woods — Адны́м скачко́м казу́ля шмы́гнула ў лес

III [baʊnd]

1.

n.

мяжа́ f., ме́жы pl.

bounds —

а) ме́жы

б) абша́р, абня́ты ме́жамі

out of bounds — за мяжо́ю або́ за лі́ніяй спарто́вай пляцо́ўкі

2.

v.t.

1) право́дзіць мяжу́, абмяжо́ўваць

2) Obsol. абыйма́ць, улуча́ць

3.

v.i.

межава́цца

•

- hold within bounds

- within the bounds of possibility

IV [baʊnd]

adj.

у даро́зе; у кіру́нку

I am bound for home — Я е́ду дамо́ў

a train bound for Miensk — цягні́к на Менск

bound up in, bound up with

а) це́сна зьвя́заны з чым

б) ве́льмі адда́ны каму́-чаму́

boundary

[ˈbaʊndəri]

n., pl. -ries

дзяржа́ўная мяжа́; ме́жы pl.

bounden

[ˈbaʊndən]

1.

adj.

вымага́ны, абавязко́вы; кане́чны

one’s bounden duty — кане́чны абавя́зак

2.

v. p.p. of bind

абавя́заны

boundless

[ˈbaʊndləs]

adj.

бязьме́жны; неабмежава́ны; бяскра́йні, неабся́жны

boundlessness

[ˈbaʊndləsnəs]

n.

бязьме́жнасьць, бяскра́йнасьць, неабся́жнасьць f.

bounteous

[ˈbaʊntiəs]

adj.

гл. bountiful

bountiful

[ˈbaʊntifəl]

adj.

1) шчо́дры; нескупы́, ахвя́рны

2) бага́ты, даста́тны

bounty

[ˈbaʊnti]

n., pl. -ties

1) шчо́драсьць f.

2) шчо́дры дар

3) узнагаро́да f.

bouquet

[bʊˈkeɪ]

n.

1) буке́т -а m. (кве́так)

2) [boʊˈkeɪ] пах, во́дар -у m. (віна́)