result​2 [rɪˈzʌlt] v.

1. (from) выніка́ць, адбыва́цца ў вы́ніку (чаго-н.);

Nothing has resulted from my efforts. З маіх намаганняў нічога не выйшла.

2. (in) канча́цца (чым-н.); мець (сваі́м) вы́нікам;

It was an accident that resulted in the death of two passengers. У выніку аварыі загінулі два пасажыры.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

solid​2 [ˈsɒlɪd] adj.

1. цвёрды; суцэ́льны;

become solid цвярдзе́ць;

solid granite суцэ́льны грані́т;

a solid compound ling. склада́нае сло́ва, яко́е пі́шацца ра́зам

2. мо́цны, здаро́вы; сы́тны;

a man of solid build мажны́ чалаве́к;

have a solid meal сы́тна пае́сці

3. надзе́йны, грунто́ўны;

have solid grounds ме́ць ва́жкія падста́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дачыне́нне н Bezíehung f -, -en; Bezúg m -(e)s, -züge; Zusámmenhang m -(e)s, -hänge; Betéiligung f -, -en; Verhältnis n -ses, -se;

мець дачыне́нне да каго-н mit j-m zu tun háben;

яко́е гэ́та ма́е дачыне́нне да спра́вы? was hat das damít zu tun?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

магчы́

1. können* vi, imstánde [im Stánde] sein; vermögen* vi (высок);

я зраблю́ ўсё, што магу́ ich werde álles tun, was ich kann [was in méinen Kräften steht];

2. (мець права, дазвол) ці магу́ я ўвайсці́? darf ich heréinkommen [éintreten]?;

◊ не мо́жа быць! (das ist doch) únmöglich!, das gibt es doch nicht!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аўтарытэт м

1. (значэнне) Autorität f -; Ánsehen n -s;

мець аўтарытэт Ánsehen geníeßen*;

карыста́цца аўтарытэтам Autorität geníeßen*, in Ánsehen stéhen*;

падарва́ць чый-н аўтарытэт j-s Autorität untergráben*;

2. (асоба) Autorität f -, -en; ánerkannte [máßgebende] Persönlichkeit;

ён для мяне́ аўтарытэт er ist für mich máßgebend [eine Autorität]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прыкме́та ж

1. (адзнака) Mérkmal n -s, -e; Kénnzeichen n -s, -;

асаблі́вая прыкме́та ein besónderes Mérkmal;

апіса́нне прыкме́ты (чалавека) Persónalbeschreibung f -, -en;

2. (прадвесце) Vórbedeutung f -, -en; Ómen n -s, pl Ómina, Vórzeichen n -s, -;

◊ мець на прыкме́це разм im Áuge háben; im Áuge behálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сапе́рнічаць

1. wétteifern неаддз vi, rivalisíeren [-vɑ-] vi; konkurríeren vi (канкурыраваць) (у чым-н um A);

2. (мець роўныя з кім-н заслугі, якасці) sich méssen*; es mit j-m áufnehmen können*;

я не магу з ім сапе́рнічаць ich kann mich mit ihm nicht méssen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ро́ля, -і, мн. -і, -яў, ж.

1. Мастацкі вобраз, створаны драматургам у п’есе, сцэнарыі, які ўвасабляецца ў сцэнічнай ігры акцёрам.

Увайсці ў ролю (таксама перан.: асвоіцца з якой-н. манерай паводзін). Выйсці з ролі (таксама перан.: адступіць ад прынятай на сябе манеры). Вытрымаць сваю ролю (перан.: не адступіць ад прынятай на сябе ролі, манеры). У ролі каго-н. (таксама перан.: у якасці каго-н.). Памяняцца ролямі (таксама перан.). Ролі перамяніліся (таксама перан.: змяніліся ўзаемаадносіны людзей, суадносіны іх сіл).

2. Сукупнасць рэплік адной дзеючай асобы ў п’есе.

Перапісаць ролю.

3. Род, характар і ступень удзелу ў чым-н.

Р. асобы ў гісторыі.

◊

Іграць ролю — мець уплыў, значэнне.

Названы фактар іграе тут вялікую ролю.

|| прым. ро́левы, -ая, -ае (да 1 знач. ў некаторых спалучэннях і да 2 знач.; спец.).

Ролевая ігра (з размеркаваннем роляў паміж удзельнікамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ры́ба, -ы, мн. -ы, рыб, ж.

1. Вадзяная пазваночная жывёліна з канечнасцямі ў выглядзе плаўнікоў, якая дыхае жабрамі.

Касцявыя рыбы.

Драпежная р.

Рачная, марская р.

Біцца як р. аб лёд (пакутліва шукаць выйсце з цяжкага становішча; разм.). Адчуваць сябе дзе-н. як р. ў вадзе (натуральна, проста, добра; разм.). У каламутнай вадзе рыбу лавіць (перан.: мець выгаду, карыстаючыся няяснасцю абставін; разм., неадабр.).

2. Частка тушы (тушкі) такой жывёліны, якая ўжыв. ў ежу.

Смажаная, вэнджаная, салёная р.

Р. пад марынадам.

|| памянш. ры́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж. (ласкавы зварот да жанчыны, дзіцяці; разм.).

|| прым. ры́бны, -ая, -ае і ры́бін, -а (да 1 знач.).

Рыбная лоўля.

Рыбная прамысловасць.

Рыбныя катлеты.

Рыбны дзень (у які гатуюцца рыбныя, а не мясныя стравы). Рыбіна луска.

Рыбін тлушч (вадкі тлушч з печані трасковых рыб).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хілі́цца, хілю́ся, хі́лішся, хі́ліцца; незак.

1. Прыгінацца ўніз, нахіляцца, нагінацца.

Да вады хіліліся вербы.

Буйныя каласы хіліліся да зямлі.

2. Нахіляцца набок.

Судна пачало х. на той бок, дзе была прабоіна.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан., да чаго. Набліжацца да чаго-н., да якой-н. мяжы.

Кароткі снежаньскі дзень хіліўся да вечара.

Час хіліўся да восені.

4. перан., перад кім-чым. Здавацца, пакарацца.

Не нам х. перад цяжкасцямі.

5. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Накіроўвацца, ісці да чаго-н. (пра гутарку, справы, учынкі і пад.).

Было відавочна, куды хіляцца падзеі.

Справа хіліцца ў патрэбным напрамку.

6. Туліцца, гарнуцца да каго-н.

Хлопчык хіліўся да матулі.

7. перан. Мець цягу, сімпатыю да каго-н.

Сын больш хіліўся да бацькі, чым да маці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)