Verbum

уясне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уясняць — уясніць.

уясні́цца, ‑ніцца; зак.

Стаць ясным, зразумелым.

уясні́ць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што або з дадан. сказам.

Зрабіць ясным, зразумелым для сябе. Вялічка ўспомніў, што ён, калі быў яшчэ ў забыцці, чуў гэты шэпт, але не мог уясніць сабе яго як сапраўднасць. Чорны. Зачэпа прадаўжаў: — Мне здаецца, што вы добра ўяснілі, што галоўны наш вораг багатыя — цар, міністр, губернатар, пан. Асіпенка.

уясня́цца, ‑яецца; незак.

1. Незак. да уясніцца.

2. Зал. да уясняць.

уясня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да уясніць.