Verbum

еўраба́чанне, ‑я, н.

Міжнародная арганізацыя для абмену тэлевізійнымі перадачамі паміж капіталістычнымі краінамі Еўропы, некаторымі краінамі Азіі і Афрыкі і яе перадачы.

еўразі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Еўразіі. Еўразійская тэрыторыя. Еўразійская раса.

Еўра́зія, ‑і, ж. (з вялікай літары).

Скарочаная назва еўрапейска-азіяцкага мацерыка, якая ужываецца ў геаграфіі, геалогіі.

еўрапе́ец, ‑пейца, м.

Жыхар або ўраджэнец Еўропы. Першыя еўрапейцы, якія прыехалі ў Аўстралію пасля адкрыцця гэтага кантынента, былі надзвычай здзіўлены вонкавым выглядам адной жывёліны. Матрунёнак.

еўрапеізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Перабудавацца (перабудоўвацца) на еўрапейскі лад, узор.

2. толькі незак. Зал. да еўрапеізаваць.

еўрапеізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Перабудаваць (перабудоўваць) на еўрапейскі лад, узор.

еўрапеіза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. еўрапеізаваць і стан паводле знач. дзеясл. еўрапеізавацца.

еўрапе́йка, ‑і, ДМ ‑пейцы; Р мн. ‑пеек; ж.

Жан. да еўрапеец.

еўрапе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Еўропы. Еўрапейскія краіны. Еўрапейскі алень. □ Стамбул лічыцца адным са старэйшых еўрапейскіх гарадоў: ён быў заснаваны візантыйцамі дзве тысячы семсот гадоў назад. «Полымя». // Які адносіцца да народаў і дзяржаў Заходняй Еўропы. Еўрапейская культура. Еўрапейская прэса.

еўрапео́ід,

гл. еўрапеоіды.