Verbum

еўге́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Вучэнне аб спадчынным здароўі людзей і шляхах паляпшэння яго спадчынных уласцівасцей; выкарыстоўвалася рэакцыянерамі і расістамі, каб абгрунтаваць і апраўдаць панаванне эксплуататарскіх класаў і расавую дыскрымінацыю.

[Ад грэч. eugenēs — высакароднага паходжання, добрай пароды.]

еўгені́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік еўгенікі.

еўгені́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да еўгенікі.

е́ўнух, ‑а, м.

Кастрыраваны наглядчык за жанчынамі ў гарэме.

[Ад грэч. eunúchos — ахоўнік ложа.]

еўраба́чанне, ‑я, н.

Міжнародная арганізацыя для абмену тэлевізійнымі перадачамі паміж капіталістычнымі краінамі Еўропы, некаторымі краінамі Азіі і Афрыкі і яе перадачы.

еўразі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Еўразіі. Еўразійская тэрыторыя. Еўразійская раса.

Еўра́зія, ‑і, ж. (з вялікай літары).

Скарочаная назва еўрапейска-азіяцкага мацерыка, якая ужываецца ў геаграфіі, геалогіі.

еўрапе́ец, ‑пейца, м.

Жыхар або ўраджэнец Еўропы. Першыя еўрапейцы, якія прыехалі ў Аўстралію пасля адкрыцця гэтага кантынента, былі надзвычай здзіўлены вонкавым выглядам адной жывёліны. Матрунёнак.

еўрапеізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Перабудавацца (перабудоўвацца) на еўрапейскі лад, узор.

2. толькі незак. Зал. да еўрапеізаваць.

еўрапеізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Перабудаваць (перабудоўваць) на еўрапейскі лад, узор.