Verbum

е́гер, ‑а, м.

1. Паляўнічы-прафесіянал, які вядзе нагляд за дзікімі жывёламі, арганізуе паляванне, абучае паляўнічых сабак і інш. // Работнік лясной аховы ў запаведніках. У лесе егер Дзямід ведаў кожны кусцік, кожную птушку, кожнага звера з усімі яго звычкамі і норавамі. В. Вольскі.

2. Салдат асобых стралковых палкоў у некаторых арміях 17 — сярэдзіны 19 стст.

[Ням. Jäger — паляўнічы, стралок.]

егерма́йстар, ‑тра, м.

Чын і пасада начальніка над прыдворнымі егерамі.

[Ням. Jägermeister.]

е́герскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да егера. Егерскія абавязкі. Егерскі полк.

егі́пецкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Егіпта, егіпцян, належыць ім. Егіпецкія піраміды. Егіпецкая архітэктура.

егіптало́гія, ‑і, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, мову і культуру Старажытнага Егіпта.

егіпто́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне егіпталогіі.

егіпця́не, ‑цян; адз. егіпцянін, ‑а, м.; егіпцянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. егіпцянкі, ‑нак; ж.

Асноўнае насельніцтва Егіпта.