Verbum

есау́л, ‑а, м.

Афіцэрскі чын у казацкіх войсках царскай арміі, роўны чыну капітана ў пяхоце і ротмістра ў кавалерыі. // Асоба, якая мела гэты чын. Казацкі есаул.

[Цюрк.]

есау́льскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да есаула, належыць яму. Есаульскі чын.