ірла́ндскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Ірландыі, ірландцаў, належыць ім.
ірла́ндскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да Ірландыі, ірландцаў, належыць ім.
ірла́ндцы, ‑аў;
Народ, асноўнае насельніцтва Ірландыі.
і́рмас, ‑а,
Царкоўнае песнапенне на ўсяночную.
[Ад грэч. heirmós — спляценне, сувязь.]
іро́нія, ‑і,
1. Тонкая, скрытая насмешка.
2. Стылістычны зварот, фраза, слова, у якіх прытворна, з мэтай насмешкі сцвярджаецца супроцьлеглае таму, што думаюць аб асобе або прадмеце.
•••
[Грэч. eirōneia.]
і́рха, ‑і,
1. Вузенькая палоска скуры або аўчыны, якая закладваецца ў шво кажуха, рукавіцы і інш.
2.
і́ршыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць;
Закладваць у шво ірху.
ірыга́тар, ‑а,
Той, хто займаецца ірыгацыяй.
ірыгацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ірыгацыі; арашальны.
ірыга́цыя, ‑і,
Штучнае абвадненне бязводных зямель для павышэння іх урадлівасці; арашэнне.
[Лац. irrigatio — паліванне, абвадненне.]
іры́дыевы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ірыдыю.