Verbum

лібера́льнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Разм. Быць залішне памяркоўным, паблажлівым; патураць. [Зёлкін:] Не разумею, чаго Гарлахвацкі ліберальнічае. Даўно пара з .. [Чарнавусам] развітацца. Крапіва.

2. Уст. Праяўляць вальнадумства; прыкідвацца лібералам.

лібера́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ліберала, лібералізму (у 1 знач.). Ліберальная партыя. Ліберальная буржуазія.

2. перан. Разм. Які дапускае лібералізм (у 2 знач.), шкоднае патуранне. Рыгор не даў гаспадару дасказаць, рашуча згадзіўшыся з яго прымірэнчымі ліберальнымі дарадамі. Гартны.

3. Уст. Які праяўляе лібералізм (у 3 знач.). У першай палавіне XIX ст. у галіне беларускай фалькларыстыкі і літаратуры дзейнічаў паэт-вучоны ліберальнага напрамку Ян Чачот. Шакун.

ліберці́, нескл., н.

Сорт бліскучай мяккай (звычайна шаўковай ці паўшаўковай) тканіны.

[Англ. liberty.]

лібрэ́та, нескл., н.

1. Слоўны тэкст вялікага музычна-вакальнага твора (оперы, аперэты і пад.). // Кароткі пераказ зместу оперы, балета (змешчаны звычайна ў тэатральнай праграме).

2. План сцэнарыя для балета ці кінафільма.

[Іт. libretto.]

лібрэты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Аўтар лібрэта.

лібрэты́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да лібрэтыст.

ліва́нец,

гл. ліванцы.

ліва́нка,

гл. ліванцы.

ліва́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Лівана, ліванцаў, які належыць, уласцівы ім. Ліванская тэрыторыя. Ліванская культура.

ліва́нцы, ‑аў; адз. ліванец, ‑нца, м.; ліванка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. ліванкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Лівана.