Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

даплы́сці і даплы́ць, ‑плыву, ‑плывеш, ‑плыве; ‑плывём, ‑плывяце; зак.

Плывучы, дасягнуць якога‑н. месца. Праплыўшы яшчэ колькі, Галынскі зноў адчуў стомленасць у руках і падумаў, што да берага не даплыве. Галавач. // перан. Павольна распаўсюджваючыся, дасягнуць чыйго‑н. слыху (пра гукі). Здалёк даплылі гукі песні.

даплята́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да даплятаць.

даплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даплесці.

дапо́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дапойваць.

дапо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапаіць.

дапо́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дапалоць.

дапо́лванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. даполваць — дапалоць.

дапо́лвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да даполваць.

дапо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапалоць.

дапо́рвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дапорваць.