Verbum

геацэнтры́зм, ‑у, м.

Тое, што і геацэнтрычная сістэма свету (гл. сістэма).

[Ад грэч. gē — зямля і лац. centrum — цэнтр.]

геацэнтры́чны, ‑а я, ‑ае.

Які мае адносіны да цэнтра Зямлі.

•••

Геацэнтрычная сістэма свету гл. сістэма.

гебраі́зм, ‑а, м.

Слова або выраз, запазычаныя са старажытнаяўрэйскай мовы.

[Ад грэч. habraios — яўрэй.]

гебраі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст у галіне гебраістыкі.

гебраі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Комплекс навук аб старажытнаяўрэйскай мове, гісторыі, пісьменнасці, культуры.

гегелья́нец, ‑нца, м.

Паслядоўнік філасофіі Гегеля.

гегелья́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гегельянства, гегельянцаў. Гегельянская школа.

гегелья́нства, ‑а, н.

Абазначэнне ідэалістычных філасофскіх цячэнняў, якія выходзілі з вучэння нямецкага філосафа Гегеля і развівалі яго ідэі.

гегемані́зм, ‑у, м.

Палітыка, заснаваная на імкненні да сусветнага панавання над іншымі краінамі і народамі.

[Ад грэч. hēgemonia — панаванне.]

гегемо́н, ‑а, м.

Высок. Той, хто з’яўляецца галоўнай рухаючай і кіруючай сілай чаго‑н. Пралетарыят — гегемон рэвалюцыі.