Verbum

трэцякла́сніца, ‑ы, ж.

Жан. да трэцякласнік.

трэцякла́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да памяшканняў, месц трэцяга класа на транспарце. Трэцякласная станцыя. Трэцякласны вагон.

2. Разм. Невысокай якасці, малазначны, пасрэдны. Трэцякласны мастак.

трэцяку́рснік, ‑а, м.

Студэнт трэцяга курса.

трэцяку́рсніца, ‑ы, ж.

Жан. да трэцякурснік.

трэцяра́дны, ‑ая, ‑ае.

Малаістотны, малазначны. Трэцярадная справа. Трэцярадная роля. // Невысокі па сваёй вартасці, па майстэрству; пасрэдны. Трэцярадны твор.

трэцясо́ртны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трэцяга сорту. Трэцясортны тавар. // Разм. Вельмі пасрэдны. Трэцясортныя малюнкі.

трэшко́ут, ‑а, М ‑коўце, м.

Невялікае драўлянае бяспалубнае рачное судна.

[Гал. trekschuit.]

трэ́шчына, ‑ы, ж.

Шчыліна на месцы разлому, разрыву, пашкоджання паверхні чаго‑н. Там стаяў белы гліняны кубак, чайнік з адбітым рыльцам, талерка з рудою трэшчынаю, усё гэта пустое, сухое, чыста памытае. Арабей. Зламанай лініяй пралезла трэшчына на лёдзе ад берага да берага. Броўка. // перан. Пра разлад, разыходжанні паміж кім‑н. [Хоня:] — З сягонняшняга дня любоў мая дала трэшчыну! Мележ. [Харытон:] — А наконт Булыгавага вывадка прама скажу: яшчэ ў сваім зародку даў ён вялікую трэшчыну. Бажко.

трэ́шчынка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш. да трэшчына; невялікая трэшчына.