абкуро́дымець, ‑аю, ‑ееш, ‑ее;
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuабкуро́дыміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць;
абкуро́дымлены, ‑ая, ‑ае.
абкуры́цца, ‑куруся, ‑курышся, ‑курыцца;
1. Зрабіцца рудым, чорным ад дыму, зазнаць уздзеянне дыму.
2. Скурыць свой тытунь, папяросы да рэшты.
3. Стаць больш зручным, прыемным для курэння.
абкуры́ць, ‑куру, ‑курыш, ‑курыць;
1. Абдаць каго‑, што‑н. дымам.
2. Зрабіць што‑н. рудым, чорным ад дыму.
3.
4. Карыстаючыся, зрабіць больш зручным, прыемным для курэння.
абкурэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе;
абку́са́ны, ‑ая, ‑ае.
абкуса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Кусаючы, аб’есці, абгрызці з усіх бакоў.
абку́сванне, ‑я,
абку́свацца, ‑аецца;