абкуро́дымець, ‑аю, ‑ееш, ‑ее; зак.
Разм. Пакрыцца сажай, гарам; абкурэць. Сцены абкуродымелі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)