абкуро́дыміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.
Разм. Пакрыць сажай, гарам; абкурыць. Абкуродыміць шкло.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)