Verbum

белетрызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак.

Падаць (падаваць) у выглядзе мастацкага твора. Белетрызаваць дакументальны матэрыял.

белетрыза́цыя, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. белетрызаваць.

белетры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Аўтар апавядальных мастацкіх твораў. У беларускай савецкай прозе ў пачатку трыццатых гадоў.. з’яўляюцца першыя творы маладога пісьменніка-белетрыста Э. Самуйлёнка. Карпаў.

белетры́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Мастацкая празаічная літаратура. Усе тры раздзелы кнігі.. чытаюцца з цікавасцю, як добрая белетрыстыка. Рагойша. // Творы для лёгкага чытання.

[Ад фр. belles-lettres — прыгожая славеснасць.]

белетрысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да белетрыстыкі. Белетрыстычная літаратура. Белетрыстычны аддзел часопіса.

бе́лі, ‑яў; адз. няма.

Выдзяленні з жаночых палавых органаў (пры захворванні).

белізна́, ‑ы, ж.

Яркі, чысты белы колер чаго‑н. Вочы мімаволі заплюшчваліся ад яркай белізны снегу. Бяганская. Беларусу і ў Парыжы сняцца Белізна бяроз і сосен медзь. Панчанка.

белкаві́на, ‑ы, ж.

Бялковае рэчыва; бялок.

бе́лле, ‑я, н., зб.

Разм. Тое, што і бялізна. // перан. Тое, што і белізна. Белая, мяккая ціша няхрусткая, Белай дрымотай спавіты кусты, Белае белле... Зіма беларуская... Што ж мне не дорыш снягурачку ты?.. Гілевіч.

белужы́ны, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы з бялугі, уласцівы бялузе. Белужыная ікра.