Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

нагрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., чаго.

Спец. Пакрыць грунтам (у 4 знач.) нейкую колькасць чаго‑н.

нагры́жнік, ‑а, м.

Павязка, якая сцягвае і падтрымлівае месца, дзе знаходзіцца грыжа.

нагрыза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да нагрызці.

нагры́зены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад натрызці.

нагры́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; пр. нагрыз, ‑зла; зак., што і чаго.

1. Разгрызці ў нейкай колькасці. Нагрызці гарбузікаў.

2. Прагрызці ў нейкай колькасці. Мышы нагрызлі дзірак.

нагры́зціся, ‑зуся, ‑зешся, ‑зецца; ‑зёмся; ‑зяцеся; пр. нагрызся, ‑злася; зак.

Разм. Уволю, многа пагрызці.

нагрымірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нагрыміраваць.

нагрымірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Нагрыміраваць сябе.

нагрымірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Налажыць грым, загрыміраваць. Нагрыміраваць акцёра.

нагрэ́бены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад нагрэбці.