нагры́зці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, ‑зяце; пр. нагрыз, ‑зла; зак., што і чаго.

1. Разгрызці ў нейкай колькасці. Нагрызці гарбузікаў.

2. Прагрызці ў нейкай колькасці. Мышы нагрызлі дзірак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)